Modele SDLC i metodyki zarządzania projektami IT

Firmy IT codziennie realizują projekty o różnym stopniu złożoności. Zespoły złożone z dewelope- rów, testerów, analityków czy specjalistów UX/UI potrzebują dobrze uporządkowanego podejścia do organizacji poszczególnych etapów pracy. Różnorodność projektów oraz zmienne wymagania klientów doprowadziły do powstania wielu modeli cyklu życia oprogramowania (SDLC) oraz metodyk zarządzania projektami IT. Modele te określają sposób wytwarzania oprogramowania i pozwalają dopasować proces do specyfiki konkretnego przedsięwzięcia.

Tradycyjne podejścia, takie jak model kaskadowy czy model V, były projektowane z myślą o stabilnych i przewidywalnych projektach. Sprawdzały się dobrze, dopóki wymagania były znane od początku, a ich zmienność — minimalna. W miarę jak potrzeby użytkowników zaczęły dynamicznie się zmieniać, a projekty wymagały dostarczania funkcjonalności w krótkich cyklach, pojawiło się zapotrzebowanie na bardziej elastyczne rozwiązania.

Tak narodziły się modele iteracyjne i przyrostowe, a w ślad za nimi — metodyki zwinne, takie jak Scrum, XP czy Lean. Pozwalają one tworzyć oprogramowanie etapami, testować funkcjonalność już na wczesnym etapie oraz reagować na zmiany jeszcze w trakcie trwania projektu. Oczywiście wiąże się to z dodatkowymi wyzwaniami organizacyjnymi — takimi jak konieczność częstszych testów regresji czy większej współpracy między zespołami — jednak korzyści związane z adaptacyjnością i szybkim dostarczaniem wartości dla klienta sprawiły, że podejścia zwinne stały się standardem w wielu firmach. Dziś wybór odpowiedniego modelu nie sprowadza się już do prostego pytania „klasycznie czy zwinnie”, lecz do świadomego dopasowania metodyki do specyfiki projektu, zespołu i produktu. Coraz częściej mówi się o potrzebie tzw. metaprocesów — czyli elastycznych ram, które pozwalają zaprojektować sposób pracy w zależności od kontekstu: od planowania i projektowania, przez testowanie, aż po utrzymanie. Aby jednak móc budować takie rozwiązania, warto najpierw zrozumieć podstawowe typy modeli wytwarzania oprogramowania.